Yalnızlık Mesajları
Tercihini yaptı yalnızlık, bende kalıyor.
Sende özleyeceksin ama ne zaman bilmiyorum.
İnsanları tanıdıkça yalnızlık güzelleşiyor.
Eski mesajları okudum, güya ölüm bizi ayıracaktı.
Yalnız olmak, sevgilinin olmaması değildir.
Ne güzel de gelmiyorsun. Yalnızlıktan ciğerim soldu.
Yalnızlık alır götürür, vay beni, yazık bana.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılınca adı yalnızlık olmaz.
Kalbin en dokunaklı halidir… Yârini özlemesi.
Yabancı bir şarkı gibiyim dinleyenim çok, anlayanım az.
Yalnızlık diş ağrısına benzer sancısı gece başlar.
Biriyle mutsuz olmaktansa yalnız mutsuz olurum daha iyi.
Yenildim! Aç kapını yalnızlığım, ben geri geldim.
Yalnızlığın en kötüsü seni anlamayanların arasında olmaktır.
Belki de adam gibi sevenlerin aldığı ödüldür yalnızlık.
Yağmurlar geldi sevgilim, sende gel. Sen olmazsan ben üşürüm.
Adam gibi sevenlerin aldığı en güzel ödüldür yalnızlık.
Seni beni ayrılıklara değil yalnızlıklara mahkûm ettin giderken.
Beni bulmak zor değil, yalnızlık de beni herkes gösterir.
Yalnız kaldıysam sebebi ben değil, dünyadaki sahte oyunculardır!
Yalnız, biri olsun isterken. Yalnız biri oldum istemeden.
Yorma kendini; bırak hayatına eşlik etmek isteyenler seninle gelsin.
Yalnızlığımın başladığı yerde, korkularım bitmiş demektir.
Yalnızlık çok şey öğretirmiş insana. Ama sen gitme ben cahil kalayım.
Ne zaman mutlu olmaya kalksam, otur diyor yalnızlığım, otur.
Sensiz mutluluğum yok dertlerim çok sensiz sevenim yok yalnızlığım çok.
Ölüm değil beni korkutan, beni korkutan sadece sensizliğin çığlıkları.
Yalnızlık okyanusunda kalan sevda yüklü bir sandalım hadi gel kaptanım ol.
Sensiz sebepsizim, sensiz nedensizim, sensiz yalnızlığıma yeminliyim.
Onunla mutluydum. Ama belki o benimle değildi. Gitmekte haklıydı aslında…
Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar, yeryüzünde sizin kadar yalnızım.
Hayatta hiç kimse için ağlamaya değmez, ağlamaya değenler zaten ağlatmaz.
Keşke sevdiğim insanlar yalnızlığım gibi olsa bir ömür benimle kalsa!
Yalnızlığım yıllardır tanımadığım tarafımdı şimdi her sabah onunla uyanıyorum.
Yalnızlık sıkıştığın o küçük evinde vuruyor seni yalnızlık öldürüyor seni.
Utanırım söyleyemem yalnızlığımı kelimeler yetmiyor ki bu mu sevda dedikleri.
Hani derler ya yalnızım çok sıkıldım, aslında bilmezler en iyisi yalnızlıktır.
Bağırsam da duyulmaz sesim, isyan etsem de yalnızlığımla savaşırım sensizliğimde.
Tek başıma sensizliğe dayanmaya çalışırken teselli eden yalnızlığım oldu.
Sonunda yalnız kalacağımı bilseydim seni değil, hayallerle yaşamayı tercih ederdim.
Yalnızlıkta kaybolan rüyalarım gibi, geride kalan hayallerim vardı benim.
Şimdi artık yalnızım, ağlamak neye yarar? Zalimin zulmü varsa, sevenin Allah’ı var.
Gecelerin dili olsaydı yana getir konuşturdum ki seni için neler yaptığımı.
Evet, cimriyim doğru! Sevdiğimi kimseyle paylaşamam ben, Ya benimdir, ya benim.
Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor ‘kansızlık’ der, ben ‘sensizlik’ derim.
Yalnızım diye üzülmüyorum. Çünkü biliyorum, yalnız insanın ihanet edeni de olmaz.
Seninle hayatta 2’miz vardık şimdi sen yoksun hayatta yalnızlığımla takılıyorum.
Felek gelir şaşı yapar melek gelir hava atar ben hayattan bıkmışım Azrail gelse ne yazar!
Sana doğru attığım her adımda, üstüme yıkılan duvarların altında kalmaktan bıktım.
Yalnızlık! Elinizden tutan birisinin olmaması değil. Hiç kimsenin yüreğinize dokunamamasıdır.
Ne diyordu şair; yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir.
Her gecenin kucağında sana olan aşkımın ateşi alevlenir, gözyaşlarımla söndürmeye çalışırım.
İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.
Sen gitsen de benden, ayrılsa da ellerin ellerimden, sen hep cennet gözlüm olarak kalacaksın.
İnsan çok yalnızken, bir tane daha kendinden doğuruyordu içinden “korkma” desin diye.
Eskiden karanlıktan korkar yağmurdan ürperirdim. Şimdi karanlık sırdaşım yağmur ise gözyaşım.
Bak sevgili akşam oldu! Ben yalnızım yine bu soğuk, sessiz ve sensiz şu karanlık sokakta.
Gel! Yaşamak olsan da gel, ölüm olsan da gel. Öyle bir gün gel ki; vazgeçmek mümkün olmasın.
Bakmayın etrafımda fazla insan dolandığına, sırılsıklam yalnızım aslında. Edip Cansever
Etrafımdaki herkesin birer yalandan ibaret olduğunu biliyorum. Bu yüzden yalnızlığımı seviyorum.
Hayatın bu sökülmüş, atılmış, kırılmış, dökülmüş hep paramparça yolun sonu bu yalnızlık.
Yalnızım hem de bir zamanlar senin yalnız olduğun benim fark etmediğim gibi, yalnızım ve çaresiz.
Yalnızlık, adını bile bilmediğim bir yabancıydı; bugünlerde ise onunla beraber uyanıyoruz.
İnsanlar hep birilerinin peşinden koşarlar, ama dönüp de kendi peşlerinden koşanlara hiç bakmazlar.
Aşk köprü kurmaktır. İnsanlar köprü kuracakları yerde, duvar ördükleri için yalnız kalırlar.
Ben bu yalnızlığıma sığdırabildiğim en büyük sır sendin ve sen yalnızlığımı yazdırabilen en harika şiir.
Bir gülüşün vardı beni hayata bağlayan, giderken en çok sözlerin oldu beni hayattan koparan.
Boş odamda yine ben ve sana bestelediğim şarkılarla baş başa kaldım ben yine sensiz ve yine yalnızım sevgilim.
Ellerinin sıcaklığı nerde, hani nerde gülen gözlerin, şimdi yalnızım şimdi sensiz bin parçayım.
Soğuktan üşümenin çaresi sobaya atılan iki odundur. Yalnızlıktan üşümenin sebebi terk eden bir odundur.
Kalbim ağrıyor seni andıkça, gözlerime vuruyor kalbimin ağrısı ağlıyorum ve ağladıkça sana lanet ediyorum.
Sonra bir yalnızlık çöker üzerine; kiremitlerin arasındaki derin boşluklara sığdırmaya çalışırsın geçmişini.
Yalnızlığım seni unutmayla bitecekse seni unutmak için kalbimi sökerdim ama benim kaderimde yazılı yalnızlık.
Bir yalnızlığıma sarılır ve ağlarım, gülerim sadece yalnızlığıma. Çünkü yalnızlık beni asla bırakmaz ve aldatmaz.
Bazen aşk gider. Ve sen yıllardır içinde yaşadığın yürekten, valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın.
Yalnızdım. Zaten her zaman yalnızdım. Bir süre onunla birlikteyken yalnız değilmişim gibi davranmıştım, ama öyleydim.
İnsanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.
Yalnızlığımda çoğalıp, kalabalıkta eksiliyorum. Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım; ne yana dönsem sana çarpıyor.
Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan, yalnız söylenen sözü duyabiliyorsan, ne görebiliyorsun ne de duyabiliyorsun.
Kalp midir insana sev diyen yoksa yalnızlık mıdır körükleyen? Sahi nedir sevmek bir muma ateş olmak mı yoksa yanan ateşe dokunmak mı?
Gün gelir ve anlar ki insan, yaşadığı her şey bir yalandır. Geriye vazgeçemediği bir aşk ve kabullenemediği bir yalnızlık kalır.
Sevdiğimden bu yana her acıyı tattım her çileye alıştım, yalnız senin yokluğuna alışamadım. Artık anlıyorum hasretten, gözyaşından başka bir şey vermemişsin bana.
İyiymiş gerçekten bu fotoğraf kardeşim esra paylaşmıştı o da gitti sevdiğim kızda gitti eh kimisi sigara yakar kimisi el sallar gidenin arkasından bende sessizliğime gömülüp sigaramla seviştim..